من اگر اشک به دادم نرسد می شکنم ؛
اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم ؛
بر لب کلبه ی محصور وجود ،
من اگر در این خلوت خاموش سکوت ،
اگر از یاد تو یادی نکنم ، می شکنم
اگر از هجر تو آهی نکشم ،
تک و تنها ، به خدا می شکنم ، می شکنم
اعتراف می کنم من نیز گاهی به آسمان نگاه می کنم ، دزدانه! به چشمان ستارگان ، اما نه به تمامی آنها ، تنها بدان ها که شبیه ترند به چشمان تو!